Afgelopen dinsdag is onze lieve Chér gaan veulenen, helaas zat het veulen zo verkeerd en hebben we deze met behulp van de dierenarts Remee eraf  moeten halen. Het veulentje was al dood. Echt balen maar ons nuchtere verstand zegt dan toch weer gelukkig hebben we de merrie nog.

Chér leek de eerste dag wel een beetje down maar alles zag er goed uit vanbinnen. Ze ging ook weer lekker weiden, dus we dachten, dat gaat goed komen. Twee keer daags kwam Remee kijken, donderdag is hij zelfs drie keer geweest maar na de eerste dag ging onze lieve meid toch achteruit,  Niets mocht helpen het ging steeds slechter met haar. Vrijdag stond ze alleen maar bij de waterbak te stampen in het water. Volgens Remee was ze in shock. Pa kwam er nog aan lopen en ja, ze reageerde weer. Remee zei, we geven haar nu alles, als dit niet werkt dan moeten we haar laten gaan.

Het laatste is gisteravond helaas gebeurt, we hebben haar moeten laten inslapen.

Onze lieve, mooie Chér, ze is er niet meer. We hebben dit nog nooit meegemaakt, eens moet de eerste keer zijn zeggen ze dan. Maar wat een rot gevoel en wat een verdriet, wat heeft ze gevochten!

Chér was een prachtige merrie, in haar jonge leven al zoveel gegeven. Super mooie nakomelingen, zelf kampioen. En dan in een zucht is het voorbij!